Ҡаршылайһың бер һин ҡыҙыл таңды,
Икенсенең ҡосағында инде, ҡосағында.
Һыйпап тулҡын, гүйә сәстәреңде,
Үбеп һөйә ул һинең тәнеңде, үбеп һөйә.
Күрһәм һине төштәремдә, тирләп мин уянам төндә,
Һығыла күңел, йөрәк һыҡтанды.
Бәхетлеләрҙән, бәхетле, булдыҡ һинең менән йәнем,
Онотмайым, ҡояшым мин һине,
Онотмайым, ҡояшым мин һине,
Онотмайым, ҡояшым мин һине.
Талғын йөҙгән наҙлы керпектәрең,
Ҡояш нурындай йылы ҡулдарың.
Ирендәрең, ҡара төн, күҙҙәрен,
Иҫемдә уйылдылар, һөйгәнем.