Саҡырымдар алыҫайып
Яҡынайта күңел араһын.
Ни тиклем яҡынлығыңды
Алыҫайғас аңланым.
Эс бошорғос ниндәй көн һуң?
Күңелем өшөй йәйге селләлә.
Боҙға әүерелмәҫ борон,
Бер йылы һүҙ йәлләмә.
Йәнем, һин миңә кәрәкһең
Һулар һауа, эсер һыу һымаҡ.
Мин мәңге йәшәрмен кеүек
Күҙеңә енә ҡарап.
Һулаған һауам да һин бит,
Һин генә, һин.
Бар сирҙән дауам да һин шул,
Һин генә, һин.
Ожмахым да, тамуғым да,
Тиңләгеһеҙ байлығым да,
Һағышым да, шатлығым да
Һин генә, һин.
Һиңә булған мөхәббәтем
Моңлонан моңло йырҙарға,
Иң-иң яҡты нурҙар һипкән
Йондоҙҙарға тиң!
