Ал мине лә үҙең менән бергә,
Китә күрмә яңғыҙ ҡалдырып.
Айырылып ҡалған аҡҡош һымаҡ,
Мин йөрөрмөн яңғыҙ ҡаңғырып.
Өҙә күрмә бергә һыуҙар һипкән,
Иркәләгән наҙлы гөлөңдө.
Ул һулыһа, башҡа мең гөлдәрҙә
Биҙәй алмаҫ минең түремде.
Китә күрмә көн-төн дөрләп янған
Усағыңды тапап, һүндереп.
Өшөгәндә кемгә һыйынырмын,
Хәлдәремде белер, кем килер?
