Йылы ғына икән тыуған тупһам,
Көйрәп кенә яна усағы,
Йәндәремә урын тапмай инем,
Күңелдәрем һиндә бушаны.
Ҡушымта:
Эй ҡәҙерле минең тыуған тупһам,
Ут йотҡанда һиҙҙең хәлемде.
Донъяға һин астың күҙҙәремде,
Һин үҙ иттең бөтә мәлемде.
Ҡөҙрәтле лә минең тыуған тупһам,
Ер-Һыу тартып һиңә ҡайтайым.
Һинән башҡа минең ҡөҙрәтем юҡ,
Ниндәй һүҙҙәр табып маҡтайым?!
Ҡушымта
Тыуған тупһаларҙың йылылығы,
Йөрәк түрҙәремдә, үҙемдә.
Ҡурай моңо кеүек һыҙылырмын,
Ҡайтыр юлҡайҙарым өҙөлһә.