Алыҫтарҙан ҡояш ҡалкып килә,
Ләкин һин һаман юҡ та юҡ.
Алыҫтарға ҡарап ҡояшҡа мин
Иҫкә алам, һөйгәнем һине.
Һөйәм, яратам һине - аңла,
Күпме инде әйтергә була.
Мин һине яратам, яратам, яратам.
Һәр көн һайын һине өҙөлөп көтәм,
Ләкин һин һаман килмәйһең.
Йылмайыуың ҡояш кеүек балҡый,
Көлөүҙәрең шишмә кеүек шылтырай.