Ҡолағымда сыңлай әле булһа,
Күңелемдә ҡалды һаҡланып: -
Мин барыбер һиңә бәхет бирә
Алмаҫ инем, - тинең, аҡланып.
Ҡушымта:
Бәхет ҡошо беҙҙе урап үтте,
Ниңә уны тота алманыҡ?
Беҙ бәхетле йәрҙәр булыр инек,
Ниңә шуны һуңлап аңланыҡ?
Бәхет бирә алмаҫ инең микән?
Әллә яҡшыраҡты эҙләнең?
Ялыныр тип әллә уйланыңмы,
Алдарыңа һинең теҙләнеп? -
Ҡушымта
Мин бит ғорур инем, - тигән булдың...
Мин дә ғорур! Кемде алданыҡ?
Бер бәхетле бөтөн булыр инек –
Һуңлап, үтә һуңлап аңланыҡ.
Ҡушымта