Күргәнем юк ине илеңде,
Ишеттем бер һинең көйөңдө.
Ул көй матур ине, моңло көй.
“Мурмурки надек мурмурки”.
А-а-а, мурмурки надек мурмурки.
Барҙым һинең торған илеңә,
Керҙем һинең торған өйөңә;
Бик ҡунаҡсыл икән һеҙҙең өй —
Мурмурки надек мурмурки.
А-а-а, мурмурки надек мурмурки.
Һин йырланың тағы өҙҙөрөп,
Оҡшаш икән тинем беҙҙең көй.
Бер-береһенә йырҙар оҡшағас,
Мурмурки надек мурмурки.
А-а-а, мурмурки надек мурмурки.
Яратамын һинең күҙҙәрҙе.
(Р. Хәсәнов муз., Н. Нәжми һүҙ. 1962)