Песня «Беҙҙән өлкән йырҙар онотола»
исполнителя ДЕРВИШ ХАН.
Скачать или слушать онлайн

Другие песни исполнителя:

• Юлаусы (Фирүзә Париж менән)

  ДЕРВИШ ХАН

  

  
• Төн

  ДЕРВИШ ХАН

  

  Төн... Һинең, минең мөхәббәт... Беҙҙең өсөн Ай шәм булыр беҙгә. Һалҡын hауа... Көн... Беҙҙе айыра, айыра... Беҙҙән айҙы... Һалҡын hауа йылына... Юҡ, кәрәкмәй... Мөхәббәтем, тәнең hинең Ялтырай еүеш тәнең айҙа. Мөхәббәтем, тының hинен... Көн hайын мин һағынам шуны... Нисек миңә ҡыйын hинhеҙ... Ҡыйын hиңә... Көтөп алып булмай төндө икәүләп... Туҙ... Әгәр hағынhаң, ҡосаҡла Һүҙең менән...Көт ҡояш батҡанын... Тындар таралған... Мөхәббәтем, тәнең hинең Ялтырай еүеш тәнең айҙа. Мөхәббәтем, тының hинен... Көн hайын мин һағынам шуны... Мөхәббәтем, тәнең hинең! Мөхәббәтем, тының hинең! Мөхәббәтем hин! Мөхәббәтем, тәнең hинең Ялтырай еүеш тәнең айҙа. Мөхәббәтем, тының hинен... Көн hайын мин һағынам шуны... Һөйгәнем, hөйөклөм! Һөйөрмөн hине бөгөн! Һөйөрмөн hине тик мин!

  
• Зөлфиә

  ДЕРВИШ ХАН

  

  Тау битендә бәләкәй ауыл, Ауыл эсендә илле йорт. Бер йортта йәшәй медсестра - Һылыу, матур Зөлфиә. Припев: Эх, Зөлфиә, ҡарале миңә, Бына мин торам – көтөүсе Мәннән. Эх, Зөлфиә, кейәүгә миңә Сыҡ әйҙә тиҙерәк – тыуыр игеҙәк! Мин һорағас ҡул-йөрәген, Зөлфиә яуап бирҙе: -Һинең кеүек пастухтар, Биш йыл инде һораны! Припев: Эх, Зөлфиә, ҡарале миңә, Бына мин торам – көтөүсе Мәннән. Эх, Зөлфиә, кейәүгә миңә Сыҡ әйҙә тиҙерәк – тыуыр игеҙәк! Йөрәгем минең һыуынды, Зөлфиәгә тәм үлде. Ҡартайҙы матур Зөлфиә, Һайланып янғыҙ ҡалды. Припев: Эх, Зөлфиә, ҡарале миңә, Бына мин торам – көтөүсе Мәннән. Эх, Зөлфиә, кейәүгә миңә Сыҡ әйҙә тиҙерәк – тыуыр игеҙәк! Һайланмағыҙ, һылыуҡайҙар – Егеттәр йөрәген өҙмәгеҙ. Зөлфиә тормошон күрегеҙ, Һайланып янғыҙ ҡалмағыҙ! Припев: Эх, Зөлфиә, ҡарале миңә, Бына мин торам – көтөүсе Мәннән. Эх, Зөлфиә, кейәүгә миңә Сыҡ әйҙә тиҙерәк – тыуыр игеҙәк!

  
• Айгөлөм

  ДЕРВИШ ХАН

  

  Дуҫтар кеүек кенә осраша инек. Бергә булырбыҙ тип уйламай инек. Ләкин үтә йылдар, һыу кеүек аға. Уйланырға ваҡыт - ғүмерҙәр уҙа. Айгөлөм, Айгөлөм! Аңла мине, һөйөклөм. Айгөлөм, Айгөлөм! Һиндә генә куңелем. Ҡалалар, ауылдар беҙҙең арала, Һинән гүзәллерәк ҡыҙ юҡ донъяла. Тиҙерәк яуап бир! Әйт миңә, йәнем, Булаһыңмы, юҡмы минең һөйгәнем? Айгөлөм, Айгөлөм! Аңла мине, һөйөклөм. Айгөлөм, Айгөлөм! Һиндә генә куңелем.

  
• Эҙләмә

  ДЕРВИШ ХАН

  

  Мине эҙләп һин йөрөмә, Айлы төндә, яҡты көндә эҙләмә. Өлгөрмәй төн көнгә. Елдән һорама, Ерҙә эҙләмә. Эҙем бар минең һыуҙа, Йөрәгең һиҙһә эҙлә. Күренермен һиңә айҙа, Күңелең тартыр һине йондоҙға. Тик мин булырмын ерҙә Һинең яныңда. Саф йәнеңдә Бәхетле булғың килһә, Йәнеңде осор миңә. Мин, мин һиңә кем инем, кем инем? Хыялың, һөйгәнең? Мин тыуманым ерҙә һиңә. Күҙ йәшем. Йыһанға миңә ос.